ทรฟ!นฝิพํท!การเล่นเต้นมังกรจะมีประวัติมาอย่างไรยังไม่พบหลักฐาน แต่มีผู้พบภาพการเต้นมังกรในสมัยฮั่น (ก่อนคริสต์สักรา!! ISO'S ปีถีง ค.ศ. isoo)เป็นรูปคน รา คน ถิอไม้ยาวเชิดทุ่นรูปมังกร ส่วนอีกรูปหนึ่งมังกรมีลักษณะไปทางม้า ก็ว่าเป็นการเล่นเต้นมังกรเหมีอนกัน และอยู่ในสมัยฮั่นเซ่นเดียวกับภาพแรกจึงพอสรุปในชั้นแรกนี้!ด้ว่า การเล่นเต้นมังกรได้มีมาไม่ตรกว่า๑,๗๐๐ ปีแล้ว นับเป็นการเล่นที่เก่าแก,อีกอย่างหนึ่งในหมายรับลังครั้งกรุงธนบุรี เรื่องโปรดเกล้าๆ ให้สมเด็จพระเจ้า-ลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมขุนอีนฑรพิทักษ์ เสด็จขี้นไปรับพระแก้วมรกต เมื่อพุทธสักราซ เอ๓เอเอ และมีการฉลองที่กรุงธนบุรี ปรากฏว่ามีการเล่นมังกรด้วย หนามกันนกเกาะราคา ในหมายรับลังจดไว้ว่า “มังกร นายคน ๑ ใพร่เดินมังกร ๑0 ฆ้อง ๑ม้าเพลิง ๑” (รวม ๑๓ คน) ก้าดูตามจำนวนคน ไพร่เดินมังกร แล้วก็เป็นการเล่นเต้นมังกรแน่นอน และในสมัยนั้นใช้เพียงฆ้องใบเดียวเท่านั้นสมเด็จพระเจ้าบรมวงต์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงอธิบายตำนานเรื่อง “รำโคม” ไว้ตอนหนึ่งว่า “มีคำเล่ากันลิบมาว่า เมื่อองเปียงลิอเข้ามาอยู้ในกรุงเทพา นั้น ใต้คิดลิเกหัดให้พวกญวนเล่นเต้นลิงห์โตอย่าง ญวนหก (พะปี) อย่าง ๑ สำหรับเล่นกลางวัน และญวนรำกระถางอย่าง ๑ ลิงหัโตไฟคาบแต้วอย่าง ๑ สำหรับเล่นกลางคืน แล้วนำมาเล่นถวายพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟืาจุฬาโลกทอดพระเนตรเป็นการสนองพระเดซพระคุฌ โปรดฯ ให้เล่นที่หน้าพลับพลา และโปรดฯให้ทำมังกรไฟดาบแก้วขึ้นเป็นคู่กัน จึงเลยเล่นเป็นประเพณีมีล่บมาจนรัชกาลหลัง ๆ ”อย่างไรก็ตาม เข้าใจว่าการเล่นเต้นมังกรคงจะได้ขาดหายไประยะหมื่ง เพราะไม,มีกล่าวถึงในเอกสารใด ๆ ทั้งสิ้น ในสมัยปัจจุบัน'ใต้มีผู้นิยมนำมาเล่นกันอีกดังไต้กล่าวมาแล้วในตอนต้น ๆ ว่า มังกรเป็นเจ้าแห่งฝน ฉะนั้นในสมัยโบราณคนจีนจีงบูชามังกรด้วย เมื่อเกิดความแห้งแล้งฝนไม่ตกนานเกินควร หนามกันนกโฮมโปร เขาก็จะทำรูปพญามัง่กร โดยเอาไมัไผ่มาทำเป็นโครง แล้วปิดด้วยกระดาษเหลีองหริอผ้า คิอทำเป็นหัวมังกร ส่วนตัวทำเป็นมนุษย์ เอาหุ่นนี้ครอบผู้ใหญ่หริอเด็กก็ไต้ เดินแหไปตีฆ้องกลอง มีกระบวนถึอธป๋ฑีเขียนถ้อยคำเกี่ยวกับฝน เซ่น “ฝนกำลังจะมา” หริอ “ขอให้ฝนตก” ในกระบวนแห,จะมีชายคนหนึ่งหาบถังใส่นํ้า IS ใบ ใช้กิ่งสนจุ่มนํ้าในถังประพรมไปตามถนน พร้อมกับร้องว่า “ฝนมาแล้ว ฝนมาแล้ว,,หลังจากเดินแห่ไปรอบ ๆ หมู่บ้าน แล้วก็กลับมายังสถานฑั๋ฑำการของนายอำเภอ หริอผู้ปกครองหมู่บ้านจุดธูปบูชาคำนับรูปมังกรตามเรื่องฑื่เส่ามานี้ฑำให้สงลัยว่า การเล่นเต้นมังกรในสมัยแรกเรื่มจะเนึ่องมาจากการขอฝนกระมัง อุปกรณ์ไล่นก แล้วภายหลังไต้กลายเป็นการเล่นในงานมงคลmtaiuumในเรื่อง ‘โปียเสิยน” ของผู้เขียน™ได้เล่าถ็งการกินเลี้ยงในวันเกิดของอ้วงบอ แต่ไมได้เล่ารายละเอียดไว้ มีผู้ถามว่าเขาเลี้ยงอะไรกัน การเลี้ยงนี้เขาเรียกว่า “ปีนเตาฮุย" หมายถีง เลี้ยงลูกท้อ แต่ก็มีอาหารอื่น ๆ ด้วยล้วนแต่ของหายากทั้งนั้น เช่น อุ้งเท้าหมี รีมขีเปากลิง ตับมังกร ไขกระดูกนกหง (Phoenix) ใน “ประว้ติทิกัวยลี้” ผู้เขียนได้เล่านิทานจีนเปรียบเทียบไว้เรื่องหนี้ง ว่าเอียนเอากระดูกมังกรในภูเขามาทำเป็นอาหาร ว่ามีรสชาติอร่อยมากตามความเชื่อของคนจีนโบราณ เชื่อว่ามีมังกรจริง ๆ ทั้วผินแผ่น-ตินจีน หนามกันนกเกาะสแตนเลส จีงมีตำนานเรื่องราวของมังกรตังได้เล่ามาแล้ว อิทธิพลของมังกรมีได้มีอยู่เฉพาะในเรื่องศาสนาและสังคมเท่านั้น แต่กระดูก ฟัน และป้าลายคนจีนโบราณก็เชื่อว่าใช้เป็นยาได้ มีผู้บันทีกไว้เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 'จ ส่วนต่าง ๆ ของมังกรตังกล่าวได้พบเป็นจำนวนมากในซานสี โดยเฉพาะตามหุบเขาแถบไตซาน อีฉวน เซนสิ สูนาน ซีเกียง และสูเป มีผู้พบกระดูกมังกรตามถํ้าและตามฝังแม่นํ้าซาวจีนเชื่อกันว่า เขาของมังกรเป็นสงที่ให้ผลทางยาที่ติที่สุด กระดูกศีรษะและกระดูกสันหลังดีรองลงมา ข้อสำคัญก็ศีอ กระดูกเหล่านั้นจะต้องเป็นสีขาว"‘'ส. พลายน้อย, โปียเฟัยน
หนามกันนกเกาะ
